มันขาดความรับผิดชอบอย่างไม่มีการลด
หรือแย่กว่านั้น แต่ฉันยังไม่รู้
ลองนึกภาพม้าลายพวกเขาพูด ข้อมูลอะไรอยู่ในแถบบาร์โค้ด
คุณไม่สามารถบอกได้ ฉันพูด; ม้าลายไม่พอดีกับเครื่องสแกนซูเปอร์มาร์เก็ต พวกเขาเรียกฉันว่าคนฉลาด
ฉันบอกลายทางม้าลายไม่มีความหมาย ไม่มีข้อมูลอยู่ที่นั่น
เรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร? ฉันไม่มีความคิด
พวกเขาลองใช้วิธีอื่น ลองนึกภาพใบผักกาดหอมด้วยบาร์โค้ดที่วาดด้วยคลอโรฟิลล์หรือมะนาวที่มีบาร์โค้ดสีแดงเข้มที่ฝังอยู่ในเปลือก
ฉันต้องการให้คนโง่เหล่านี้เข้าประเด็น และตอนนี้พวกเขาทำ
ที่นี่คุณเข้ามาที่ไหน พวกเขาบอกฉัน คุณจะปรับโครงสร้างพืชและสัตว์ใหม่เพื่อให้พวกมันเติบโตบาร์โค้ดของตัวเอง
ฉันกลอกตา ความกระตือรือร้นของพวกเขาไม่ติดเชื้อ ยีนม้าลายมีสูตรสำหรับลายเหล่านั้นใช่ไหม? ฉันเป็นคน CRISPR ดังนั้นบทบาทของยีนจึงไม่ค่อยเป็นข่าวสำหรับฉัน ปรับแต่งยีนเหล่านั้น et voilà: ม้าลายแต่งตัวด้วยบาร์โค้ดส่วนตัว
และทำไมฉันถึงต้องการสิ่งนั้น? ฉันถาม. ก่อนที่พวกเขาจะได้คำตอบ ฉันก็พูดต่อ ยังไงมันก็ไม่เกิดขึ้น ม้าลายไม่มียีนบาร์โค้ด
ไม่ใช่เพียงตัวเดียว แต่ดัดแปลงยีนลายทางให้เพียงพอ และคุณสามารถสร้างม้าลายที่เครื่องสแกนจะจดจำได้ จากการทดลองหนึ่งครั้ง อะไรก็เกิดขึ้นได้ ถั่วชิกพี กล้วย ฮาลิบัต คิดว่าซูเปอร์มาร์เก็ตของเราจะประหยัดเงินได้เท่าไร
ฉันส่ายหัว มันเป็นไปไม่ได้ ขาดความรับผิดชอบ และอาจผิดกฎหมาย
พวกเขาเลื่อนแผ่นกระดาษบนโต๊ะ มีตัวเลขจำนวนมาก นำหน้าด้วยเครื่องหมายดอลลาร์
ฉันพูดไม่ชัด ฉันบอกพวกเขาว่ามันอาจใช้ได้ แต่ต้องใช้เวลาหลายสิบปีในการวิจัย และขาดความรับผิดชอบโดยสิ้นเชิง
พวกเขาเลื่อนผ่านกระดาษอีกแผ่นหนึ่ง ด้วยศูนย์พิเศษ
ฉันชี้แจงข้อความก่อนหน้าของฉัน ฉันรีบร้อนเกินไป ให้ฉันหนึ่งปี
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันอยู่ในห้องแล็บ
อ่านนิยายวิทยาศาสตร์เพิ่มเติมจาก Nature Futures
ม้าลายคาดเดาไม่ได้หายากในแคลิฟอร์เนียและพวกมันกัด ดังนั้นฉันจึงเก็บตู้ปลาหกตัวกับปลาม้าลาย
เช่นเดียวกับชื่อที่มีกีบเท้าของพวกมัน ม้าลายมียีนที่กำหนดลายทาง เป็นเพียงเรื่องของการหาว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ฉันโยน CRISPR ที่พวกเขานิ้วสังกะสีและอื่น ๆ ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ฉันจะสร้างปลาที่มีรอยเปื้อนและรอยด่าง ปลาหมุนวน ปลากระดานหมากรุก ปลาเศษส่วน ปลาคาไลโดสโคป จากนั้นไม่กี่รุ่น 11 สัปดาห์ต่อมาคือปลาบาร์โค้ด
ฉันรายงานกลับโดยนำตัวอย่างสำหรับการแสดงและบอกเล่า ทฤษฎีนั้นดีฉันพูด อย่างไรก็ตาม แม้ว่ารหัสมักจะถูก แต่ก็มักจะผิด ปลาในตู้นี้ใช้ได้ — ฉันยกตัวอย่างที่ครีบ — แต่ปลาส่วนใหญ่ในถังตรงนั้นมีรหัสสำหรับซ็อกเก็ตไฟพลาสติก และบางคนคิดว่าเป็น Tesla Roadsters ไม่มีซูเปอร์มาร์เก็ตจะไปสำหรับมัน
คุณได้ลองใช้รหัส QR แทนแล้วหรือยัง หนึ่งในนั้นกล่าวว่า ฉันเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ มีที่ว่างในรหัส QR เธอพูดต่อ ดังนั้นบางหยดจะไม่สำคัญ ใส่บาร์โค้ดลงใน QR หลายครั้ง; สแกนเนอร์สามารถเลือกแบบที่พบบ่อยที่สุดได้ โดยไม่สนใจข้อผิดพลาดใดๆ
ฉันพูดจริง ๆ ว่าบาร์โค้ดนั้นยากพอ มันเป็นไปไม่ได้.
พวกเขาผ่านแผ่นกระดาษที่มีค่าศูนย์อีก นี้ดูเหมือนจะเป็นข้อมูลใหม่ที่สำคัญ ที่เกี่ยวข้องกับโครงการ อันที่จริงมีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่ง สิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้เมื่อสักครู่ที่ผ่านมาอาจเป็นไปได้ ฉันกลับไปที่ห้องปฏิบัติการ
เร็วๆ นี้ ฉันมีปลารหัส QR แต่การผลิตรหัส QR ทีละอาหารจะใช้เวลาตลอดไป ดังนั้นฉันต้องผจญภัยมากขึ้น
ฉันสร้างไวรัสเพื่อแทรกคำสั่งรหัส QR ลงใน DNA ของอาหารทุกชนิด มันทำงานได้อย่างสมบูรณ์แบบสำหรับใบผักกาดหอม ไก่ (เมื่อถอนออก) บลูเบอร์รี่และทุกอย่างที่กินได้ที่ได้รับไวรัส postdoc ของฉันแนะนำให้ฉันสร้างรหัส QR สำหรับนม ฉันไล่เขาออก
ภรรยาของผมรู้สึกยินดีกับความรักที่ค้นพบใหม่ของผม และในไม่ช้าก็ตั้งท้องลูกคนแรกของเรา ความสุขส่วนตัวและการเรียนของฉันไม่มีขอบเขต เช่นเดียวกับยอดเงินในธนาคารของฉัน ชีวิตไม่สามารถดีขึ้นได้
ฉันได้พบกับผู้สนับสนุนอีกครั้ง โดยนำของขวัญที่เป็นใบจีน พาร์สนิป และวัวกระทิง พวกเขาตื่นเต้น
ผู้ชายที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนมาพร้อมกับพวกเขา ใบหน้าของเขาคุ้นเคยอย่างคลุมเครือ ฉันดูเหมือนจะจำได้ เขาขอรายละเอียดงานของฉัน ฉันระมัดระวัง แต่เมื่อเขาคิดว่าจะเดินทางไปฮาวายเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับงานวิจัยของฉัน ช่องว่างในปฏิทินของฉันก็เปิดออกอย่างน่าอัศจรรย์ ฉันรู้สึกแย่ที่ทิ้งภรรยาไปหลายวันก่อนที่ลูกจะถึงกำหนดคลอด แต่การหายตัวไปของฉันจะเป็นเวลาสั้นๆ
ในวันที่สี่ของเราที่ชายหาด ภรรยาของฉันทำงานหนัก ฉันจึงรีบกลับไปแคลิฟอร์เนียเพื่อคลอดบุตร
ลูกของเราสมบูรณ์แบบ
นอกจากรหัส QR เก้าตัวที่ตกแต่งก้นของเขาแล้ว
ฉันแอบสแกนพวกเขาขณะที่พยาบาลออกจากห้อง ส่วนใหญ่เป็นแบบสุ่ม แต่มีหนึ่งรหัสสำหรับเทสลารุ่น X และอีกรหัสสำหรับข้าวหมกบริยานีแกะ
ภรรยาของฉันเห็นรอยที่เกิดที่ผิดปกติ แต่ฉันรับรองกับเธอว่าทุกคนที่เป็นใครในทุกวันนี้ก็มีรอยสัก
ภายในไม่กี่ชั่วโมง อีเมลจากฮาวายก็ส่งมาถามว่าเกิดอย่างไร ฉันตกใจมากที่พบว่าอีเมลของคนรู้จักของฉันคือ …@cia.gov
ฉันรีบไปที่ห้องแล็บด้วยความตื่นตระหนก ฉันทำลายอุปกรณ์ของฉัน สารเคมีของฉัน ปลาบันทึกย่อและคอมพิวเตอร์ของฉัน
แต่ฉันรู้ว่ามันสายเกินไป จีนี่ออกจากขวดแล้ว
